هل من ناصر ینصرنی

سلام..مدتی بود آپ نکرده بود خیلیم وقت نداشتم و حسش نبود.محسنم امسال میره پیش دبستانی باید ببرمش پیشش بمونم یکساعتی بعد بیام بعد دوباره برم دنبالش؛فداش بشم خودش تنها نمیمونه آخه کسیم نمیشناسه گریه میکنه:امروزم گرفت خوابید نرفت...من خودمم یادمه سال اول گریه میکردم اوایلش ولی یه مدیری داشتیم خیلی مهربون بود همیشه میومد پیشم اما خب محسن مدیرشون مرده کلا محبتم بلد نیست.فعلا بنظرم اگه آدم قراره یه استعداد ذاتی داشته باشه اونم محبت کردن بهتره باشه....

اینکه حسین بعد از اینکه همه عزیزانش را در خون میبیند و جز دشمن کینه توز کسی را دربرابرش نمیبیند فریاد میزند:آیا کسی هست مرا یاری کند؟(هل من ناصر ینصرنی؟)مگر نمی بیند که کسی نیست که او را یاری کند و انتقام بگیرد؟

این سؤال از تاریخ فردای بشریت است؛و این پرسش از ماست و این سؤال انتظار حسین را از عاشقانش بیان می کند 

حسین مظهر حق است و (هل من ناصر ینصرنی) یعنی آیا یاری کننده ایی هست که حق را یاری کند؟

اینا نظرات دکتر شریعتی بود؛تو یکی از کتاباش خوندم یادم نمیاد اسمشو یادم افتاد مینویسمش

یه چیزیم میخواستم بنویسم... یه چیز باحال همین الان که دارم اینو مینویسم خبر رسید پسر داییم سر کلاس خوابش برده دیروز؛ بیدار شده تا کسی تو مدرسشون نیست...کلا این بشر خیلی باحاله حالا من نمیدونم این معلم چرا بیدارش نکرده...

آها میخواستم بگم درد حسین بی آبی و تشنگی و زخم ها تنش نبود و فعلا مشکل ما اینه که فقط چسبیدیم به همین مسئله درد ظاهری حسین و ذات اون و افکارشو ول کردیم

یا مثلا بنظرم اینکه تا حرف محرم شد ملت برمیدارن چله عاشورا میگیرن و زیارت عاشورا میخونن خب بد نیست اما اینکه صرفا یه کتاب برداریم و بخونیم چه فایده؟حالا اگه دلیل خوندن بیشتر از این صرفا خوندن باشه که خوبه اما مشکل اینه که اکثرا خوندن فقط یه شوره نه بیشتر (حالا ممکنم هست منظورمو نفهمین چی میگم)

راه......