رویاتون برای دنیا چیه

میدونین بین تمام تاریکیای دنیا چی اونو قابل تحمل میکنه؟آدمای بامعرفتش...تصور کنین تو یه بیابون تک و تنها گم شدین و با نهایت خستگی و ناامیدی اون دور دورا یه سوی چراغ میبینین...آدم دلش حاال میاد انگار دوباره به زندگی برمیگرده خستگیش میپره و دوباره امید میگیره انرژی میگیره...آدمای با معرفت تو دنیامون حکم همون سوی چراغ تو تاریکی بیابونو دارن...

بیاین تصمیمیم بگیریم برای همه ی آدمای دنیا اون سوی چراغ تو تاریکی باشیم...خیلی قشنگه

....................

گاهی آدما با یه چیزای خیلی کوچیکی که اصن فکرشو نمیکنیم حس خوبی پیدا میکنن...مثلا من ماه ها میگذره که یه پست نذاشتم وقتی یه عزیزدلی بعد اینهمه مدت برای من پیام میزاره حالمو میپرسه و ابراز دلتنگی میکنه این میشه برای من یه حس خوب این میشه دلیلی که بعد مدتها بیام و یه پست بزارم و بگم که چقدر تمام با معرفتای تمام دنیا رو بی نهایت دوس دارم

بیاین هر کس هر زمانی که این پست رو خوند بیاد و رؤیایی که برای دنیامون داره رو بنویسه همون رویایی که تو اون ته ته های ذهنتون هستو بنویسین.

خودمم تو کامنت اول مینویسم